Psigoanalise II
deur Herman Charles Bosman
“Dis baie snaaks,” het Jurie Steyn gesê, “maar al hierdie gepratery van julle pas baie mooi in by wat Minnie Nienaber in haar brief geskryf het. Dit was die rede waarom sy uiteindelik besluit het om haarself gepsigoanaliseerd te kry. Ek sou sê, daar is natuurlik niks met haar verkeerd nie. Hulle sê daar moet niks met jou verkeerd wees nie voordat jy gepsigoanaliseerd kan word …”
“Ek weet van geen dokter wat jou kan help as daar iets met jou verkeerd is nie,” het Oupa Bekker vir Jurie Steyn in die rede geval. “Die laaste keer wat ek ’n dokter gesien het, was gedurende die runderpes. Die dokter het gesê ek moet ’n stukkie luiperdvel agter my linkeroor dra. Dit sou my osse teen die runderpes beskerm en terselfdertyd sou dit my rumatiek genees. Die dokter het dit gesê eers nadat hy sy dolosse vir die tweede keer gegooi het. Die eerste keer wat hy die dolosse gegooi het, het hy gesê …”
Teen daardie tyd het ons almal kliphard gelag. Ons het nie van daardie soort dokter gepraat nie, het ons aan Oupa Bekker gesê. Ons het nie ’n Sjangaanse toordokter bedoel nie. Ons het van ’n dokter gepraat wat universiteit toe gegaan het, en so aan.
Oupa Bekker het vir ’n rukkie doodstil gebly.
“Miskien is julle reg,” het hy uiteindelik gesê. “Want al my beeste het gevrek van die runderpes. Maar wil jy glo, sedert daardie tyd het ek nooit weer rumatiek gehad nie. Miskien was rumatiek die enigste ding wat daardie toordokter kon genees. Van wat Jurie Steyn ons vertel het, kan ek sien dat die toordokter maar net baie ouderwets was. Dit lyk vir my dat ’n dokter vandag nutteloos is, tensy hy in staat is om hoegenaamd niks te genees nie.
“Maar ek sê nog steeds dat ek nie veel dink van daardie dokter wat, omtrent vyftig jaar gelede, die dolosse gegooi het nie. Ek was meer besorg oor my beeste se runderpes as oor my eie kwale. Nietemin, as jy vir ’n middel soek teen rumatiek – daar het jy dit. ’n Stukkie luiperdvel vasgebind agter jou linkeroor. Die vel van sommer enige gewone ou luiperd sal doen.”
Met al hierdie gepratery het dit ’n hele rukkie geneem voor Jurie Steyn weer ’n woord kon inkry. Maar wat hy toe te sê gehad het, was heel interessant.
“Dit lyk nie of julle dit besef nie,” het Jurie Steyn gesê, “maar julle het die hele tyd oor Minnie Nienaber se simptome gepraat. Die rede waarom sy haarself gepsigoanaliseerd wou kry, bedoel ek. Dit het te doen gehad met haar nare drome in die laaste tyd.
“Chris Welman het gepraat van sy bekroonde koei wat by die Randse skou uitgeskop is, en At Naudé het ons vertel van sy silwermedalje-bul, en Oupa Bekker het ons herinner aan die ou dae toe hierdie deel van die Marico vol luiperds was. Nou wel, dít was Minnie Nienaber se probleem. Dít is waarom sy na daardie nuwe soort dokter toe gegaan het. Sy het die aakligste drome gehad – so het Koos Nienaber my vertel.
“Sy’t gedroom dat sy aangesê is om plekke te verlaat – nagklubs en sulke plekke, het Koos Nienaber gesê. En sy het gereeld gedroom dat wilde bulle haar gejaag het. En dat sy deur Natalse Indiërs met lang suikerrietpangas gejaag is. En in die laaste tyd het sy omtrent elke nag nagmerries gehad, deurdat sy gedroom het dat ’n luiperd haar gejaag het. Dít was hoekom sy uiteindelik gegaan het om gepsigoanaliseerd te word.”
~
Ons het Minnie Nienaber se probleme taamlik breedvoerig bespreek. En ons het opgehou om daaroor te praat deur te sê dat ons graag wou weet waar die Afrikanervolk vandag sou wees as ons vrouens, elke keer wat hulle gedroom het dat ’n wilde dier hulle gejaag het, na ’n nuwe soort dokter toe sou gehardloop het. As Louis Trichardt se vrou gedroom het dat sy deur ’n renoster gejaag is, sou ons kon sê, sou sy maar net eenvoudig in haar droom van daardie renoster moes weggekom het. Sy sou nie die volgende dag met haar probleme na haar man toe kon hardloop nie aangesien hy alreeds soveel Voortrekker probleme gehad het om mee te worstel.
Next →
← Previous
